бо́жканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
бо́жканне | бо́жканні | |
бо́жкання | бо́жканняў | |
бо́жканню | бо́жканням | |
бо́жканне | бо́жканні | |
бо́жканнем | бо́жканнямі | |
бо́жканні | бо́жканнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)