богаўстано́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. богаўстано́ўлены богаўстано́ўленая богаўстано́ўленае богаўстано́ўленыя
Р. богаўстано́ўленага богаўстано́ўленай
богаўстано́ўленае		 богаўстано́ўленага богаўстано́ўленых
Д. богаўстано́ўленаму богаўстано́ўленай богаўстано́ўленаму богаўстано́ўленым
В. богаўстано́ўлены (неадуш.)
богаўстано́ўленага (адуш.)		 богаўстано́ўленую богаўстано́ўленае богаўстано́ўленыя (неадуш.)
богаўстано́ўленых (адуш.)
Т. богаўстано́ўленым богаўстано́ўленай
богаўстано́ўленаю		 богаўстано́ўленым богаўстано́ўленымі
М. богаўстано́ўленым богаўстано́ўленай богаўстано́ўленым богаўстано́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)