богаўго́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. богаўго́дны богаўго́дная богаўго́днае богаўго́дныя
Р. богаўго́днага богаўго́днай
богаўго́днае		 богаўго́днага богаўго́дных
Д. богаўго́днаму богаўго́днай богаўго́днаму богаўго́дным
В. богаўго́дны (неадуш.)
богаўго́днага (адуш.)		 богаўго́дную богаўго́днае богаўго́дныя (неадуш.)
богаўго́дных (адуш.)
Т. богаўго́дным богаўго́днай
богаўго́днаю		 богаўго́дным богаўго́днымі
М. богаўго́дным богаўго́днай богаўго́дным богаўго́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)