богаўвасабле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. богаўвасабле́нне богаўвасабле́нні
Р. богаўвасабле́ння богаўвасабле́нняў
Д. богаўвасабле́нню богаўвасабле́нням
В. богаўвасабле́нне богаўвасабле́нні
Т. богаўвасабле́ннем богаўвасабле́ннямі
М. богаўвасабле́нні богаўвасабле́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)