богапама́заннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
богапама́заннік | богапама́заннікі | |
богапама́занніка | богапама́заннікаў | |
богапама́занніку | богапама́заннікам | |
богапама́занніка | богапама́заннікаў | |
богапама́заннікам | богапама́заннікамі | |
богапама́занніку | богапама́занніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)