боганенаві́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. боганенаві́снік боганенаві́снікі
Р. боганенаві́сніка боганенаві́снікаў
Д. боганенаві́сніку боганенаві́снікам
В. боганенаві́сніка боганенаві́снікаў
Т. боганенаві́снікам боганенаві́снікамі
М. боганенаві́сніку боганенаві́сніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)