блішчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блішчу́ блішчы́м
2-я ас. блішчы́ш блішчыце́
3-я ас. блішчы́ць блішча́ць
Прошлы час
м. блішчэ́ў блішчэ́лі
ж. блішчэ́ла
н. блішчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. блішчы́ блішчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час блішчучы́

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)