бліне́ц
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бліне́ц | блінцы́ | |
блінца́ | блінцо́ў | |
блінцу́ | блінца́м | |
бліне́ц | блінцы́ | |
блінцо́м | блінца́мі | |
блінцы́ | блінца́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)