бліне́ц
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бліне́ц | блінцы́ | |
| блінца́ | блінцо́ў | |
| блінцу́ | блінца́м | |
| бліне́ц | блінцы́ | |
| блінцо́м | блінца́мі | |
| блінцы́ | блінца́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)