блінда́жык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
блінда́жык | блінда́жыкі | |
блінда́жыка | блінда́жыкаў | |
блінда́жыку | блінда́жыкам | |
блінда́жык | блінда́жыкі | |
блінда́жыкам | блінда́жыкамі | |
блінда́жыку | блінда́жыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)