бліндажава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
бліндажава́нне | |
бліндажава́ння | |
бліндажава́нню | |
бліндажава́нне | |
бліндажава́ннем | |
бліндажава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)