блі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
блі́н | бліны́ | |
бліна́ | бліно́ў | |
бліну́ | бліна́м | |
блі́н | бліны́ | |
бліно́м | бліна́мі | |
бліне́ | бліна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)