блі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| блі́н | бліны́ | |
| бліна́ | бліно́ў | |
| бліну́ | бліна́м | |
| блі́н | бліны́ | |
| бліно́м | бліна́мі | |
| бліне́ | бліна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)