бляха́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бляха́р бляхары́
Р. бляхара́ бляхаро́ў
Д. бляхару́ бляхара́м
В. бляхара́ бляхаро́ў
Т. бляхаро́м бляхара́мі
М. бляхару́ бляхара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)