бляха́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бляха́р | бляхары́ | |
| бляхара́ | бляхаро́ў | |
| бляхару́ | бляхара́м | |
| бляхара́ | бляхаро́ў | |
| бляхаро́м | бляхара́мі | |
| бляхару́ | бляхара́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)