блюзне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
блюзне́нне | |
блюзне́ння | |
блюзне́нню | |
блюзне́нне | |
блюзне́ннем | |
блюзне́нні |
Іншыя варыянты: блю́зненне.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)