блюзне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| блюзне́нне | |
| блюзне́ння | |
| блюзне́нню | |
| блюзне́нне | |
| блюзне́ннем | |
| блюзне́нні |
Іншыя варыянты: блю́зненне.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)