блю́зненне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| блю́зненне | |
| блю́знення | |
| блю́зненню | |
| блю́зненне | |
| блю́зненнем | |
| блю́зненні |
Іншыя варыянты: блюзне́нне.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)