блы́нданнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
блы́нданнік | блы́нданнікі | |
блы́нданніка | блы́нданнікаў | |
блы́нданніку | блы́нданнікам | |
блы́нданніка | блы́нданнікаў | |
блы́нданнікам | блы́нданнікамі | |
блы́нданніку | блы́нданніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)