бласлаўля́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бласлаўля́льнік бласлаўля́льнікі
Р. бласлаўля́льніка бласлаўля́льнікаў
Д. бласлаўля́льніку бласлаўля́льнікам
В. бласлаўля́льніка бласлаўля́льнікаў
Т. бласлаўля́льнікам бласлаўля́льнікамі
М. бласлаўля́льніку бласлаўля́льніках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)