блаславі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бласлаўлю́ блаславі́м
2-я ас. блаславі́ш блаславіце́
3-я ас. блаславі́ць блаславя́ць
Прошлы час
м. блаславі́ў блаславі́лі
ж. блаславі́ла
н. блаславі́ла
Загадны лад
2-я ас. блаславі́ блаславі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час блаславі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)