блаславе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. блаславе́нне
Р. блаславе́ння
Д. блаславе́нню
В. блаславе́нне
Т. блаславе́ннем
М. блаславе́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)