благата́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. благата́
Р. благаты́
Д. благаце́
В. благату́
Т. благато́й
благато́ю
М. благаце́

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)