благаславе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
благаславе́нне | |
благаславе́ння | |
благаславе́нню | |
благаславе́нне | |
благаславе́ннем | |
благаславе́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)