благаславе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| благаславе́нне | |
| благаславе́ння | |
| благаславе́нню | |
| благаславе́нне | |
| благаславе́ннем | |
| благаславе́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)