бето́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бето́ннік | бето́ннікі | |
| бето́нніка | бето́ннікаў | |
| бето́нніку | бето́ннікам | |
| бето́нніка | бето́ннікаў | |
| бето́ннікам | бето́ннікамі | |
| бето́нніку | бето́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)