бесчарапны́я
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
бесчарапны́я | |
бесчарапны́х | |
бесчарапны́м | |
бесчарапны́х | |
бесчарапны́мі | |
бесчарапны́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)