бесцяле́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бесцяле́сны бесцяле́сная бесцяле́снае бесцяле́сныя
Р. бесцяле́снага бесцяле́снай
бесцяле́снае		 бесцяле́снага бесцяле́сных
Д. бесцяле́снаму бесцяле́снай бесцяле́снаму бесцяле́сным
В. бесцяле́сны (неадуш.)
бесцяле́снага (адуш.)		 бесцяле́сную бесцяле́снае бесцяле́сныя (неадуш.)
бесцяле́сных (адуш.)
Т. бесцяле́сным бесцяле́снай
бесцяле́снаю		 бесцяле́сным бесцяле́снымі
М. бесцяле́сным бесцяле́снай бесцяле́сным бесцяле́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)