бестурбо́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
бестурбо́тнасць | |
бестурбо́тнасці | |
бестурбо́тнасці | |
бестурбо́тнасць | |
бестурбо́тнасцю | |
бестурбо́тнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)