бестурбо́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| бестурбо́тнасць | |
| бестурбо́тнасці | |
| бестурбо́тнасці | |
| бестурбо́тнасць | |
| бестурбо́тнасцю | |
| бестурбо́тнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)