бессімпто́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бессімпто́мны бессімпто́мная бессімпто́мнае бессімпто́мныя
Р. бессімпто́мнага бессімпто́мнай
бессімпто́мнае		 бессімпто́мнага бессімпто́мных
Д. бессімпто́мнаму бессімпто́мнай бессімпто́мнаму бессімпто́мным
В. бессімпто́мны (неадуш.)
бессімпто́мнага (адуш.)		 бессімпто́мную бессімпто́мнае бессімпто́мныя (неадуш.)
бессімпто́мных (адуш.)
Т. бессімпто́мным бессімпто́мнай
бессімпто́мнаю		 бессімпто́мным бессімпто́мнымі
М. бессімпто́мным бессімпто́мнай бессімпто́мным бессімпто́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)