бессумні́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бессумні́ўны бессумні́ўная бессумні́ўнае бессумні́ўныя
Р. бессумні́ўнага бессумні́ўнай
бессумні́ўнае		 бессумні́ўнага бессумні́ўных
Д. бессумні́ўнаму бессумні́ўнай бессумні́ўнаму бессумні́ўным
В. бессумні́ўны (неадуш.)
бессумні́ўнага (адуш.)		 бессумні́ўную бессумні́ўнае бессумні́ўныя (неадуш.)
бессумні́ўных (адуш.)
Т. бессумні́ўным бессумні́ўнай
бессумні́ўнаю		 бессумні́ўным бессумні́ўнымі
М. бессумні́ўным бессумні́ўнай бессумні́ўным бессумні́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)