бессумле́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бессумле́нны бессумле́нная бессумле́ннае бессумле́нныя
Р. бессумле́ннага бессумле́ннай
бессумле́ннае
бессумле́ннага бессумле́нных
Д. бессумле́ннаму бессумле́ннай бессумле́ннаму бессумле́нным
В. бессумле́нны (неадуш.)
бессумле́ннага (адуш.)
бессумле́нную бессумле́ннае бессумле́нныя (неадуш.)
бессумле́нных (адуш.)
Т. бессумле́нным бессумле́ннай
бессумле́ннаю
бессумле́нным бессумле́ннымі
М. бессумле́нным бессумле́ннай бессумле́нным бессумле́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)