бессуб’е́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бессуб’е́ктны бессуб’е́ктная бессуб’е́ктнае бессуб’е́ктныя
Р. бессуб’е́ктнага бессуб’е́ктнай
бессуб’е́ктнае
бессуб’е́ктнага бессуб’е́ктных
Д. бессуб’е́ктнаму бессуб’е́ктнай бессуб’е́ктнаму бессуб’е́ктным
В. бессуб’е́ктны (неадуш.)
бессуб’е́ктнага (адуш.)
бессуб’е́ктную бессуб’е́ктнае бессуб’е́ктныя (неадуш.)
бессуб’е́ктных (адуш.)
Т. бессуб’е́ктным бессуб’е́ктнай
бессуб’е́ктнаю
бессуб’е́ктным бессуб’е́ктнымі
М. бессуб’е́ктным бессуб’е́ктнай бессуб’е́ктным бессуб’е́ктных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)