бессмяро́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| бессмяро́цце | |
| бессмяро́цця | |
| бессмяро́ццю | |
| бессмяро́цце | |
| бессмяро́ццем | |
| бессмяро́цці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)