бессмяро́тнік

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бессмяро́тнік
Р. бессмяро́тніку
Д. бессмяро́тніку
В. бессмяро́тнік
Т. бессмяро́тнікам
М. бессмяро́тніку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)