бессаро́мніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бессаро́мніца | бессаро́мніцы | |
| бессаро́мніцы | бессаро́мніц | |
| бессаро́мніцы | бессаро́мніцам | |
| бессаро́мніцу | бессаро́мніц | |
| бессаро́мніцай бессаро́мніцаю |
бессаро́мніцамі | |
| бессаро́мніцы | бессаро́мніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)