бессаро́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бессаро́мнік | бессаро́мнікі | |
бессаро́мніка | бессаро́мнікаў | |
бессаро́мніку | бессаро́мнікам | |
бессаро́мніка | бессаро́мнікаў | |
бессаро́мнікам | бессаро́мнікамі | |
бессаро́мніку | бессаро́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)