беспялё́сткавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
беспялё́сткавыя | |
беспялё́сткавых | |
беспялё́сткавым | |
беспялё́сткавыя | |
беспялё́сткавымі | |
беспялё́сткавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)