беспрыту́льнічаць

‘быць беспрытульнікам’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. беспрыту́льнічаю беспрыту́льнічаем
2-я ас. беспрыту́льнічаеш беспрыту́льнічаеце
3-я ас. беспрыту́льнічае беспрыту́льнічаюць
Прошлы час
м. беспрыту́льнічаў беспрыту́льнічалі
ж. беспрыту́льнічала
н. беспрыту́льнічала
Загадны лад
2-я ас. беспрыту́льнічай беспрыту́льнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час беспрыту́льнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)