беспрыту́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
беспрыту́льніца | беспрыту́льніцы | |
беспрыту́льніцы | беспрыту́льніц | |
беспрыту́льніцы | беспрыту́льніцам | |
беспрыту́льніцу | беспрыту́льніц | |
беспрыту́льніцай беспрыту́льніцаю |
беспрыту́льніцамі | |
беспрыту́льніцы | беспрыту́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)