беспрыту́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| беспрыту́льніца | беспрыту́льніцы | |
| беспрыту́льніцы | беспрыту́льніц | |
| беспрыту́льніцы | беспрыту́льніцам | |
| беспрыту́льніцу | беспрыту́льніц | |
| беспрыту́льніцай беспрыту́льніцаю |
беспрыту́льніцамі | |
| беспрыту́льніцы | беспрыту́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)