беспрыту́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. беспрыту́льнік беспрыту́льнікі
Р. беспрыту́льніка беспрыту́льнікаў
Д. беспрыту́льніку беспрыту́льнікам
В. беспрыту́льніка беспрыту́льнікаў
Т. беспрыту́льнікам беспрыту́льнікамі
М. беспрыту́льніку беспрыту́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)