беспрыту́льная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
беспрыту́льная | беспрыту́льныя | |
беспрыту́льнай | беспрыту́льных | |
беспрыту́льнай | беспрыту́льным | |
беспрыту́льную | беспрыту́льных ( |
|
беспрыту́льнай беспрыту́льнаю |
беспрыту́льнымі | |
беспрыту́льнай | беспрыту́льных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)