беспрыка́яннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. беспрыка́яннік беспрыка́яннікі
Р. беспрыка́янніка беспрыка́яннікаў
Д. беспрыка́янніку беспрыка́яннікам
В. беспрыка́янніка беспрыка́яннікаў
Т. беспрыка́яннікам беспрыка́яннікамі
М. беспрыка́янніку беспрыка́янніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)