беспрыго́дны
прыметнік, адносны
| беспрыго́дны | беспрыго́дная | беспрыго́днае | беспрыго́дныя | |
| беспрыго́днага | беспрыго́днай беспрыго́днае |
беспрыго́днага | беспрыго́дных | |
| беспрыго́днаму | беспрыго́днай | беспрыго́днаму | беспрыго́дным | |
| беспрыго́дны ( беспрыго́днага ( |
беспрыго́дную | беспрыго́днае | беспрыго́дныя ( беспрыго́дных ( |
|
| беспрыго́дным | беспрыго́днай беспрыго́днаю |
беспрыго́дным | беспрыго́днымі | |
| беспрыго́дным | беспрыго́днай | беспрыго́дным | беспрыго́дных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)