беспрывіле́йны
прыметнік, адносны
беспрывіле́йны | беспрывіле́йная | беспрывіле́йнае | беспрывіле́йныя | |
беспрывіле́йнага | беспрывіле́йнай беспрывіле́йнае |
беспрывіле́йнага | беспрывіле́йных | |
беспрывіле́йнаму | беспрывіле́йнай | беспрывіле́йнаму | беспрывіле́йным | |
беспрывіле́йны ( беспрывіле́йнага ( |
беспрывіле́йную | беспрывіле́йнае | беспрывіле́йныя ( беспрывіле́йных ( |
|
беспрывіле́йным | беспрывіле́йнай беспрывіле́йнаю |
беспрывіле́йным | беспрывіле́йнымі | |
беспрывіле́йным | беспрывіле́йнай | беспрывіле́йным | беспрывіле́йных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)