беспрацо́ўны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
беспрацо́ўны | беспрацо́ўная | беспрацо́ўныя | |
беспрацо́ўнага | беспрацо́ўнай | беспрацо́ўных | |
беспрацо́ўнаму | беспрацо́ўнай | беспрацо́ўным | |
беспрацо́ўнага | беспрацо́ўную | беспрацо́ўных | |
беспрацо́ўным | беспрацо́ўнай беспрацо́ўнаю |
беспрацо́ўнымі | |
беспрацо́ўным | беспрацо́ўнай | беспрацо́ўных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)