беспрасве́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| беспрасве́цце | |
| беспрасве́цця | |
| беспрасве́ццю | |
| беспрасве́цце | |
| беспрасве́ццем | |
| беспрасве́цці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)