беспрасве́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. беспрасве́цце
Р. беспрасве́цця
Д. беспрасве́ццю
В. беспрасве́цце
Т. беспрасве́ццем
М. беспрасве́цці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)