беспрабу́дны
прыметнік, адносны
| беспрабу́дны | беспрабу́дная | беспрабу́днае | беспрабу́дныя | |
| беспрабу́днага | беспрабу́днай беспрабу́днае |
беспрабу́днага | беспрабу́дных | |
| беспрабу́днаму | беспрабу́днай | беспрабу́днаму | беспрабу́дным | |
| беспрабу́дны ( беспрабу́днага ( |
беспрабу́дную | беспрабу́днае | беспрабу́дныя ( беспрабу́дных ( |
|
| беспрабу́дным | беспрабу́днай беспрабу́днаю |
беспрабу́дным | беспрабу́днымі | |
| беспрабу́дным | беспрабу́днай | беспрабу́дным | беспрабу́дных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)