беспрабу́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. беспрабу́ддзе
Р. беспрабу́ддзя
Д. беспрабу́ддзю
В. беспрабу́ддзе
Т. беспрабу́ддзем
М. беспрабу́ддзі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)