беспаса́жніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. беспаса́жніца беспаса́жніцы
Р. беспаса́жніцы беспаса́жніц
Д. беспаса́жніцы беспаса́жніцам
В. беспаса́жніцу беспаса́жніц
Т. беспаса́жніцай
беспаса́жніцаю		 беспаса́жніцамі
М. беспаса́жніцы беспаса́жніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)