беспазвано́чныя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
беспазвано́чныя | |
беспазвано́чных | |
беспазвано́чным | |
беспазвано́чных | |
беспазвано́чнымі | |
беспазвано́чных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)