бескілявы́я
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| бескілявы́я | |
| бескілявы́х | |
| бескілявы́м | |
| бескілявы́х | |
| бескілявы́мі | |
| бескілявы́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)