бескурко́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бескурко́ўка бескурко́ўкі
Р. бескурко́ўкі бескурко́вак
Д. бескурко́ўцы бескурко́ўкам
В. бескурко́ўку бескурко́ўкі
Т. бескурко́ўкай
бескурко́ўкаю		 бескурко́ўкамі
М. бескурко́ўцы бескурко́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)