бесклапо́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бесклапо́цце
Р. бесклапо́цця
Д. бесклапо́ццю
В. бесклапо́цце
Т. бесклапо́ццем
М. бесклапо́цці

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)