бескане́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бескане́чны бескане́чная бескане́чнае бескане́чныя
Р. бескане́чнага бескане́чнай
бескане́чнае		 бескане́чнага бескане́чных
Д. бескане́чнаму бескане́чнай бескане́чнаму бескане́чным
В. бескане́чны (неадуш.)
бескане́чнага (адуш.)		 бескане́чную бескане́чнае бескане́чныя (неадуш.)
бескане́чных (адуш.)
Т. бескане́чным бескане́чнай
бескане́чнаю		 бескане́чным бескане́чнымі
М. бескане́чным бескане́чнай бескане́чным бескане́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)